In het streven naar een gezonde werkomgeving heeft de werkomgeving zelf zeker invloed, maar dienen we ook, en vooral, naar onszelf te kijken. Wim Kooyman, directeur Smart WorkPlace, legt uit waarom in onderstaande blog.
Verbijsterend. Misschien is dat wel de beste uitdrukking bij het beeld van de file die de beklimmers van de Mount Everest deze zomer vormden. Natuurlijk is het een unieke prestatie om de top van die berg te bereiken. Maar om daarvoor op die plek in de file te staan is toch niet wat je wilt. Foto’s van bergtoppen ademen doorgaans een serene rust uit, en tegelijkertijd een rauwheid en ontoegankelijkheid. Alles is opeens anders bij het zien van die foto. Dan is die bergtop als het ware van iedereen; een stuk natuur ingenomen door de mens. ‘Niet fijn, maar vooruit’, denk ik dan.
Onthutsend. Dat is het gevoel bij het zien van de foto’s op dezelfde berg die een hoop afval (plastic bekertjes, tentdoeken, et cetera) tonen. Afval achtergelaten door dezelfde bergbeklimmers. En daar verdwijnt mijn begrip en loyaliteit. Is dit nu het echte gedrag van bergbeklimmers? Om een of andere reden associeer ik bergbeklimmers met natuurpuristen; type survivor, gedisciplineerd en met een groot gevoel voor zuiverheid en respect voor de omgeving en de natuur. Zeg maar het gewenste voorbeeldgedrag. De bittere constatering is dat aan dat gedrag nog veel moet worden verbeterd. Maar hoe dan?
Op 3 oktober is het WorkPlace Day. Die dag gaat het over de invloed van de werkomgeving op de gezondheid van medewerkers. Dan worden voorbeelden gegeven over wat wel en wat niet werkt. Maar het onderwerp kan ook van een andere kant worden benaderd. Persoonlijk vind ik dat mensen bij alle aangereikte initiatieven zelf ook hun leef- en werkhouding kunnen verbeteren. Daar valt volgens mij veel winst te halen. Menzis-manager Jeroen Pronk vertelt tijdens WorkPlace Day over de kracht van de positieve benadering van gezondheid, en de eigen regie die je daarop hebt. Bij Menzis noemt men dat ‘leefkracht’. Daartoe is het gezondheidsprogramma ‘SamenGezond’ ontwikkeld. Dit programma helpt mensen hun gezondheidsbewustzijn te vergroten en gezonde(re) keuzes te maken.
Begin jaren tachtig werkte ik op een redactie met circa twaalf mensen van een grote uitgeverij. Door het merendeel van deze redactie werd stevig gerookt. Roken in kantooromgevingen en openbare ruimten was toen de normaalste zaak van de wereld. Als niet-roker vond ik dat niet fijn en als jongste van het stel was het geen optie om het roken ter discussie te stellen. Sterker nog, als ik het wel ter sprake had gebracht zou mijn suggestie in een rookzucht van tafel zijn geblazen. De tijden zijn inmiddels drastisch veranderd, vooral door landelijke campagnes tegen het roken. En kijk: roken in openbare ruimten en in werkomgevingen is zelfs verboden. Roken wordt nu veelal als ‘not done’ gezien. Campagnes kunnen dus veranderingen in gedrag teweeg brengen.
Verandering van menselijk gedrag is dus beïnvloedbaar. Eventueel met regelgeving. Het behaviorisme verklaart het gedrag van de mens door wat hij geleerd heeft. Gedrag leer je aan en ongewenst gedrag is te veranderen door iets anders te leren. De campagne van het niet-roken bewijst dat. Menzis heeft dit ook onderkend en doet een appel aan het eigen gedrag van mensen.
In het streven naar een gezonde werkomgeving dienen we dus ook, en wat mij betreft vooral, naar onszelf te kijken. We kunnen apps en installaties bedenken wat we willen om die gezonde werkomgeving te helpen realiseren, maar als de houding en het voorbeeldgedrag er niet is om de faciliteiten een kans van slagen te geven dan komt die gezonde werkomgeving er nooit. Mogelijk komt de overheid met regulering. Beloftevol is in ieder geval het voorbeeld van Menzis. Het ontwikkelen van een gezond leef- en werkgedrag is wat mij betreft één van de uitdagingen van de moderne Workplace Manager. Meer hierover ongetwijfeld tijdens WorkPlace Day.
Foto: ANP
