Om je organisatie veerkrachtig en toekomstbestendig te maken is het belangrijk dat je de hulpvraag durft te stellen. Dat stelt Geanne van Arkel van Interface, expert bij Smart WorkPlace in onderstaande blog.
Stikstof, PFAS, duurzame inzetbaarheid, AVG, prestatieladder en inkoopcriteria: ga er maar aan staan. De omgeving verandert razendsnel en dat zal in de toekomst niet anders zijn. Hoe uw organisatie veerkrachtig en toekomstbestendig wordt, lijkt een grote uitdaging. In een tijd waar problemen zich opstapelen en alles anders moet, is de neiging om terug te grijpen op blauwdrukken en ‘focus’ erg groot. Er is echter een grote valkuil. Complexe situaties vragen om oplossingen die je nog niet kent; dus moet je de oplossingsruimte vergroten. Want als je te vroeg en te snel focust, verklein je juist deze ruimte.
Neem bijvoorbeeld een gebouw: je wilt kosten besparen, een open office creëren waar mensen zich goed voelen, creatiever en productiever zijn en het gebouw moet natuurlijk duurzaam en circulair zijn. Dit is een complexe situatie. Om binnen bestaande budgetten te blijven focussen we vaak op één oplossing terwijl er nog andere uitdagingen blijven liggen. Dat is het bekende ‘vastdraaien’. Hoe voorkom je dat?
Door juist even niet te focussen, maar breder en integraal te denken, kom je op andere ideeën. Door andere mensen mee te laten denken, krijg je nog meer verfrissende input. Bij Interface stellen we onszelf daarnaast altijd de volgende vragen om tot nieuwe oplossingen te komen:
1) Hoe kunnen we gebruik maken van wat er is?
Als de huidige locatie niet meer past, is deze dan niet te transformeren? Want vanuit een circulair én ‘embodied carbon’ perspectief is dat de meest duurzame oplossing. Natuurlijk is het belangrijk om over te stappen naar duurzame energie, tegelijkertijd is de CO2 uitstoot van een nieuw gebouw veroorzaakt door de impact van de gebruikte materialen en de bouw ervan qua CO2 impact vergelijkbaar. Dus kies voor hergebruik en klimaatneutrale oplossingen.
2) Wat is de context?
Kijk niet alleen naar het gebouw zelf, maar juist ook naar de omgeving waarin het gebouw staat. Kan het gebouw net zoals het lokale ecosysteem bijdragen aan het zuiveren van de lucht, water absorberen, habitat creëren en de omgeving koelen? Stel je eens voor dat dit het uitgangspunt zou zijn voor de gebouwde omgeving. Als de gebouwde omgeving functioneert als een bos biedt het gebouw niet alleen een gezonde leefomgeving voor onszelf, maar ook voor de omgeving. Door deze aanpak wordt de gebouwde omgeving juist onderdeel van de oplossing.
3) Met wie kunnen we samenwerken?
Misschien kan jouw gebouw bijdragen aan het oplossen van maatschappelijke problemen. Dit biedt mogelijkheden voor samenwerking en leidt wellicht tot andere financieringsoplossingen. Want de inheemse tuin en het groene dak (en die van alle andere gebouwen) dragen bij aan een grotere biodiversiteit. Tegelijkertijd kan een groenere gebouwde omgeving er wellicht voor zorgen dat rioolsystemen niet hoeven te worden aangepast om klimaat-adaptief te worden. Dit levert kostenbesparingen op voor jezelf en andere partijen. Dus ga het gesprek aan met de ‘unusual suspects’, die baat hebben bij een meer holistische oplossing en realiseer zelfs een klimaatpositieve omgeving
Deze aanpak heeft Interface in de afgelopen 25 jaar geholpen om vernieuwende circulaire producten, processen en businessmodellen te ontwikkelen met letterlijk de natuur als inspiratiebron. Door de op de natuur geïnspireerde principes van biomimicry en biophilic design toe te passen kunnen we bijdragen aan omgevingen die het welzijn van mensen en onze planeet vergroten.
In de praktijk is de grootste uitdaging bijna altijd andere mensen enthousiasmeren om samen te werken aan vernieuwende oplossingen. De hulpvraag durven stellen is de belangrijkste les die ik leerde bij Interface. In het rapport ‘Lessen Voor De Toekomst’ hebben we onze ervaring van de afgelopen 25 jaar Mission Zero samengevat in negen ‘lessons learned’. Om alles te veranderen heb je iedereen nodig, zoek de samenwerking en werk met ambassadeurs om je doelen te bereiken. Het begint met ambitie, kiezen voor een duurzame circulaire aanpak en eindigt met de lat hoger leggen en jezelf telkens weer uit te dagen. En de belangrijkste les? Het kan wel!
Head of Sustainable Development, Interface
